Uitgebreid verslag van de eerste vijf dagen

Day 1 Saturday 11-12-2010

Vroeg vanuit het hoge Noorden en het verre Oosten vertrekken we allen apart richting Düsseldorf Flughafen. Paulien en Elsbeth worden uitgezwaaid door hun mannen en Nienke (baas boven baas) door haar hele gezin en man (zeven personen). En daar gaan we al zwaaiend niemandsland binnen het vliegtuig in richting Istanbul. Daar aangekomen hebben we een transfer, waarin we genieten van onze 1e serie; ‘Accidentally on purpose’ en dan richting Nairobi. Daar aangekomen blijkt dat de koffer van Elsbeth uit het vliegtuig is gegooid. Dit samen met 60 andere koffers dus dat biedt perspectief, maar wel erg balen! Gelukkig niet de koffer van Paulien want die is, alhoewel ze overdreven goed voorbereid was, toch op de een of andere manier haar e-ticket voor de volgende vlucht kwijt.....
Twee uur ’s nachts op Nairobi airport kaarten we de nacht door, waar blijkt dat Elsbeth toch niet zo goed tegen haar verlies kan.

Day 2 Sunday 12-12-2010

Na de teleurstelling van het verlies van Elsbeth komt de zon op. Om 8:15 checken we in en vliegen we met Jetlink richting Eldoret. Daar staat keurig op tijd een vriend van Max klaar om ons naar Eldoret te rijden. Hoezo we zijn in Afrika, hij is op tijd. Maar op de weg naar Eldoret is het wel duidelijk dat we echt in Afrika zijn. (huisjes, links rijden, mensen langs de weg lopen, fietsers langs de weg)
We komen aan in het Conference Centre waar we allen een aparte kamer krijgen met drie bedden, een toilet, warme douche, drie handdoeken, drie zeepjes en wonder boven wonder internet.
We trekken onze stoute schoenen aan en gaan, met de matatu (een klein busje volgepropt met zo veel mogelijk mensen), naar Eldoret centrum boodschappen doen. Daar vinden we niet 1, niet 2, niet 3, maar 4 supermarkten met alles erop. Dus in plaats van 10 kilo eraf, 10 kilo erbij L. Vijf lijmsnuivende jongeren verder vertrekken we terug in de matatu. Bij het uitstappen trekt Nienke wit weg: De eerste beroving heeft plaats gevonden, dat biedt perspectief. Gelukkig alleen 15 euro lichter. Thuis aangekomen ontmoeten we Lisa een verloskundige uit Rotterdam die vrijwillig in het Riley Mother and Baby Centre werkt samen met haar collega Anouk. Samen met Chris een co-assistent uit Nederland eten we bij de ‘Red Bean’ waar we onze eerste Afrikaanse Vlaamse frieten krijgen. Voor nog geen 10 euro zijn we met zijn 3en uitgebreid uit eten geweest.
Dan naar huis, warme douche en heerlijk slapen.

Day 3 Monday 13-12-2010

Stipt om 7:30 staan we voor het Conference Centre te wachten op de al ingeburgerde verloskundigen, lees: ze komen Keniaanse tijd te laat. Samen vertrekken we richting het MTRH, Riley Mother and Baby Centre. waar we aankomen met een gratis lift. That’s a first! Daar ontmoeten we Han, een Nederlandse verloskundige die al 4 jaar werkzaam is in het centre.
We vallen direct met onze neus in de spreekwoordelijke boter, het is een drukke dag.
Eén vacuümextractie (Paulien), twee spontane partus (Elsbeth en Nienke), één stuit (Anouk) één tweeling en twee reanimaties hebben we nog uitgegeten of gedronken. Zullen we dan toch afvallen??? Totaal aantal partus van deze dag tot 15:00 is 14! Erg indrukwekkend allemaal want er is hier een andere definitie van bejegening/ empathie/ begeleiding/ communicatie hier.
Tijdens de visites lopen we langs een vrouw die 26 weken zwanger is. Bij haar wordt de zwangerschap afgebroken. Met een normale bloeddruk, geen eiwitten in de urine maar wel insulten, ook buiten de zwangerschap is de diagnose een zwangerschapsvergiftiging ipv meer waarschijnlijk epilepsie gesteld. Uiteindelijk overlijd dit kindje, wat niet had gehoeven indien de juiste diagnose was gesteld.
Om 18:00 zijn we op het vliegveld voor de koffer van Elsbeth! Na 3 uur spanning land haar koffer en worden ze verenigd na een vreugdedansje.

Day 4 Thuesday 14-12-2010

Vroeg in de ochtend werden alle patiënten verdeeld soms heb je geluk soms valt het tegen de score:
Paulien: drie partus waaronder één vlotte mult met helaas een reanimatie.
Nienke: één partus, aangezien haar tweede partus bij de ontwikkeling van het hoofd werd afgepakt
door een nurse die het allemaal maar te langzaam vond gaan. Het was erg frustrerend aangezien de vrouw onnodig ingeknipt en kind onnodig eruit getrokken werd.
Elsbeth: ondersteunend personeel.
Allen zijn we aanwezig geweest bij de geboorte van een tweeling waarvan de eerste in stuit en de tweede in hoofdligging werd geboren. Elsbeth en Nienke hebben toen erg moeten zwoegen omdat deze mevrouw zichzelf af zette tegen de beide dames.

Voor de duidelijkheid dat Paulien zoveel partus heeft kunnen doen is te wijten aan het feit dat Elsbeth en Nienke in de zon een kop thee aan het drinken waren en dus onvindbaar.

Day 5 Wednesday 15-12-2010

Na drie dagen hebben we al het gevoel hier eeuwen te zijn. We gaan weer vol goede moed richting het ziekenhuis. Het was een rustige dag. Dus het was een goede om te beginnen met onze opdracht, waar we hier uiteindelijk voor komen natuurlijk. We hebben een nul meting van de training gedaan, dus gekeken hoe de basiskennis van de verpleegkundigen rondom een fluxus (veel bloedverlies na de bevalling) is. Het viel ons reuze mee hoe de participatie hiervan was. Ze reageerden goed en waren enthousiast wat een goed begin is. Hieruit bleek dat de kennis er absoluut is maar er nog niet altijd een praktische vertaalslag gemaakt wordt.
Alleen Paulien was vandaag de gelukkige om een bevalling te mogen doen. Helaas mocht ze de training direct in praktijk brengen en had ze een fluxus voor haar kiezen. Gelukkig met goede afloop.
Na deze ‘ harde dag’ werken hebben we een MTV- my crib gedaan bij Han’s huis. Erg mooie plek. Om voldoende uit te rusten zijn we naar ‘de club’ gebracht. Dit is een plek voor members only waar gewandeld, gegeten, gegolfd, maar vooral gezwommen kan worden. Hier hebben we heerlijk genoten van de zon samen met Anouk en Lisa. De zonnestralen hebben goed hun best gedaan, en de schoudertjes van Els en Nienke kregen al een mooie rode kleur. Paulien blijft mooi wit zoals altijd.
’s Avonds hebben we heerlijk pannenkoeken gegeten met zijn achten op z’n Hollands met een kerstboom met verlichting op de achtergrond. Klinkt goed hè ;).

Allen excuses voor het hele lange verhaal, maar hopelijk was het het wachten waard. We beloven dat de komende verhalen korter gaan worden hoor!!

Heel veel liefs vanuit Kenia.

(ps jullie succes met de gladheid en de sneeuw)